Kullanım Kılavuzları
10 Bir Kaydın İzlenmesi ve Düzenlenmesi 10.2 Ölçüm Ekranı 10.2.3 Vektör Kardiyografi (Vector Loops) (İsteğe bağlı) Vektör kardiyografi ve elektrokardiyografi kalbin elektrik aktivitesinin ifadeleridir ancak fiziksel veri gösterimleri bakımından farklılık gösterirler. Vektör kardiyografi tanıda ek bir araç olarak kullanılabilir. Tek başına loopların şekil ve rotasyon doğrultusu, yönelimi ve rotasyon hızları vektör kardiyogramı analizinde önemli faktörlerdir. Ek olarak bireysel karakteristiklere sahip vektörler gösterilebilir. Muhtemel uygulama alanları • Miokard enfraktüsü tespiti - anterior miyokard enfarktüsünün tespiti - posterior miyokard enfarktüsünün tespiti • İletim bozukluklarının tespiti - Dal bloğu (örneğin sağ dal bloğu, sol dal bloğu) • Hipertrofi tespiti - ventriküler hipertrofi - arteriyel hipertrofi Temeller Ebat (büyüklük) ve vektör doğrultusu üç uzamsal koordinatla (X, Y, Z) gösterilir. EKG lerin vektör sunumu ile vektör loopları uzamsal olarak temsil edilebilir veya şu üç düzlemde gösterilebilir: • Frontal düzlem (X, Y) • Sagital düzlem (Z, Y) • Horizontal düzlem (X, Z) Farklı düzlemlerdeki üç loop EKG derivasyonları (dalga formları) olarak temsil edilirler ve X, Y ve Z olarak ifade edilirler. EKG dalga formları X, Y, ve Z 12 standart derivasyon konfigürasyonu, Frank derivasyon konfigürasyonu veya bipolar derivasyon konfigürasyonu şeklinde kayıt edilebilirler. EKG sinyalleri 12 derivasyon üzerinden kaydedildiğinde X, Y ve Z derivasyonları hesaplanmalıdır. SAGITAL DÜZLEM HORİZONTAL DÜZLEM FRONTAL DÜZLEM Sayfa 72