10 Bir Kaydın İzlenmesi ve Düzenlenmesi
10.1 İstirahat EKG si Kayıtları
10.1.2 QT Dispersiyonu
QT dispersiyonu istirahat EKG sindeki spatial QT dispersiyonunu belirler. Ayrı,
ayrı derivasyonlardan ölçülen QT aralıkları, istirahat EKG sinde (12
derivasyonun her hangi birindeki son T dalgasına kadar, 12 derivasyonun her
hangi birindeki ilk Q başlangıcı), 12 derivasyondan elde edilen normal QT
aralığından farklıdır. Normal QT aralığının tersine, spatial QT dispersiyonu,
istirahat EKG sinin tüm 12 derivasyonundan ölçülen maksimum ve minimum QT
aralığının farkı olarak tanımlanır.
QT dispersiyonu ventriküler repolarizasyonun ne kadar inhomojen olduğunu
gösterir. Dispersiyon ne kadar büyükse, repolarizasyon da o kadar inhomojendir
ve hasta için o kadar potansiyel risk mevcuttur. En yeni potansiyel analizi ve
kalp hızı çeşitliliği analizi yanı sıra, QT dispersiyonu, potansiyel letal aritmi riski
taşıyan hastaları tanımlamaya yarayan ilave bir non-invaziv yöntem olarak
dikkate alınır.
QT dispersiyonunun SCHILLER analizinde, ayrı, ayrı her bir 12 derivasyondaki
farklı QT aralıkları, 10s lik istirahat EKG sinin ortalaması alındıktan sonra
hesaplanır. T sonu, G. Bortolan, M. Bressan, V. Cavaggion, S. Fusaro
tarafından hazırlanan ve „IEEE Computers in Cardiology‟ içinde 1996 da
yayınlanan „Validation of QT Dispersion Algorithms and Some Clinical
Investigations‟ adlı yayının 665-667 sayfalarında anlatılan bir algoritma ile
belirlenir.
„T dalgasının sonu‟, QT dispersiyonunun doğru bir yorumunu yapmak için, en
az 8 derivasyonla belirlenmelidir.
QT dispersiyonu için patolojik bir limit vermek zordur. Çalışmalar QT
dispersiyonunun, gün içindeki saatlere bağlı anlamlı varyasyonları olduğunu
göstermiştir. Ancak, en son bulgulara dayanarak, istirahat anında 50 ms den
fazla ölçülen QT dispersiyonu (maksimum ve minimum QT aralığının farkı),
anormal olarak kabul edilebilir.
Prensipte, pek çok kalp aktivitesi üzerinden QT aralığı süresinin
varyasyonlarını analiz ederek, Örneğin; uzun dönem EKG veya anlamlı sayıda
QRS değerinin inceledikten sonra, zamana bağlı QT dispersiyonu vermek
olasıdır.
Dinlenme EKG sinde QT dispersiyonunu belirlemek için SCHILLER tarafından
kullanılan analiz yöntemi, farklı EKG derivasyon pozisyonlarındaki QT
aralıklarının spatial ilişkisini gösteren spatial analizdir.
Ana ekranın sol tarafındaki veri alanında gösterilen tablo (ortalama görünüm)
şunu verir:
• N(derivasyonlar) – T sonunun bir algoritma ile belirleneceği derivasyon
adedi. T dalgasının amplitüdü çok küçük olduğunda (0.1mV den az) veya
düz T dalgası algılandığında, T sonu algoritma ile hesaplanamaz.
• Mean – Ölçülen tüm QT aralıklarının ortalama değeri
• SD – Tüm QT aralıklarının standart sapması:
burada dd = ortalamanın QT sapması ve
n = derivasyon adedi (QT nin ölçüldüğü)
• Min QT – Minimum QT aralığı süresi ve bunun gerçekleştiği derivasyon
• Max QT - Maksimum QT aralığı süresi ve bunun gerçekleştiği derivasyon
• Delta QT - Maksimum ve minimum QT aralığının farkı.
Özellikle bu değer, QT dispersiyon parametresi olarak alınabilir.
Sayfa 66