Kullanım Kılavuzları
Bir Kaydın İzlenmesi ve Düzenlenmesi 6 Kullanım kılavuzu İstirahat EKG si Kayıtları 6.1 6.1.2 QT Dispersiyonu QT dispersiyonu istirahat EKG sindeki spatial QT dispersiyonunu belirler. Ayrı, ayrı derivasyonlardan ölçülen QT aralıkları, istirahat EKG sinde (12 derivasyonun her hangi birindeki son T dalgasına kadar, 12 derivasyonun her hangi birindeki ilk Q başlangıcı), 12 derivasyondan elde edilen normal QT aralığından farklıdır. Normal QT aralığının tersine, spatial QT dispersiyonu, istirahat EKG sinin tüm 12 derivasyonundan ölçülen maksimum ve minimum QT aralığının farkı olarak tanımlanır. QT dispersiyonu ventriküler repolarizasyonun ne kadar inhomojen olduğunu gösterir. Dispersiyon ne kadar büyükse, repolarizasyon da o kadar inhomojendir ve hasta için o kadar potansiyel risk mevcuttur. En yeni potansiyel analizi ve kalp hızı çeşitliliği analizi yanı sıra, QT dispersiyonu, potansiyel letal aritmi riski taşıyan hastaları tanımlamaya yarayan ilave bir non-invaziv yöntem olarak dikkate alınır. QT dispersiyonunun SCHILLER analizinde, ayrı, ayrı her bir 12 derivasyondaki farklı QT aralıkları, 10s lik istirahat EKG sinin ortalaması alındıktan sonra hesaplanır. T sonu, G. Bortolan, M. Bressan, V. Cavaggion, S. Fusaro tarafından hazırlanan ve „IEE Computers in Cardiology‟ içinde 1996 da yayınlanan „Validation of QT Dispersion Algorithms and Some Clinical Investigations‟ adlı yayının 665-667 sayfalarında anlatılan bir algoritma ile belirlenir. „T dalgasının sonu‟, QT dispersiyonunun doğru bir yorumunu yapmak için, en az 8 derivasyonla belirlenmelidir. QT dispersiyonu için patolojik bir limit vermek zordur. Çalışmalar QT dispersiyonunun, gün içindeki saatlere bağlı anlamlı varyasyonları olduğunu göstermiştir. Ancak, en son bulgulara dayanarak, istirahat anında 50 ms den fazla ölçülen QT dispersiyonu (maksimum ve minimum QT aralığının farkı), anormal olarak kabul edilebilir. Prensipte, pek çok kalp aktivitesi üzerinden QT aralığı süresinin varyasyonlarını analiz ederek, Örneğin; uzun dönem EKG veya anlamlı sayıda QRS değerinin inceledikten sonra, zamana bağlı QT dispersiyonu vermek olasıdır. Dinlenme EKG sinde QT dispersiyonunu belirlemek için SCHILLER tarafından kullanılan analiz yöntemi, farklı EKG derivasyon pozisyonlarındaki QT aralıklarının spatial ilişkisini gösteren spatial analizdir. Ana ekranın sol tarafındaki veri alanında gösterilen tablo (ortalama görünüm) şunu verir: • N(derivasyonlar) – T sonunun bir algoritma ile belirleneceği derivasyon adedi. T dalgasının amplitüdü çok küçük olduğunda (0.1mV den az) veya düz T dalgası algılandığında, T sonu algoritma ile hesaplanamaz. • Mean – Ölçülen tüm QT aralıklarının ortalama değeri • SD – Tüm QT aralıklarının standart sapması: burada dd = ortalamanın QT sapması ve n = derivasyon adedi (QT nin ölçüldüğü) • Min QT – Minimum QT aralığı süresi ve bunun gerçekleştiği derivasyon • Max QT - Maksimum QT aralığı süresi ve bunun gerçekleştiği derivasyon • Delta QT - Maksimum ve minimum QT aralığının farkı. Özellikle bu değer, QT dispersiyon parametresi olarak alınabilir. Sayfa 53